İMAM HÜSEYİN (A.S)'DAN KIRK HADİS

Hz. İbrahim (a.s.) o kurak ve ıssız çölde eşiyle minik oğlunu yapayalnız bırakıp da giderken ellerini göğe açıp şöyle yakarıyordu: "Ya Rabbi! İnsanların kalbini bunlara yönelt!"

Bu duanın kabul olunduğunun en bariz delili hz. Halil İbrahim (a.s.) ile Zebihullah (1) İsmail’in (a.s.) temiz soyu olan Hz. Peygamber-i Ekrem (s.a.a.) ile onun mübarek Ehl-i Beyt’ine karşı bugün insanlığın beslediği sevgi ve saygıdır. Bu temiz soyu yeryüzünden kaldırmaya çalışan yeminli düşmanların bütün çabalarına rağmen ne Hz. Resulullah’ın (s.a.a.), ne de onun mutahhar soyunun sevgisi insanların yüreklerinden kazınmamıştır asla. O yüce insanın (s.a.a.) mübarek Ehl-i Beyt’i arasında da Hz. İmam Hüseyin bin Ali’nin apayrı bir yeri olduğu muhakkak. Hak Teala, onun sevgisini bütün müminlerin kalbine yerleştirmiş, onun adını yerin ve göğün süsü kılmış, meleklerden cinlere ve insanlara varıncaya kadar bütün varlık âleminin kalbini Hüseyn’in (a.s.) aşkıyla tutuşturmuş ve yüce Resulü’nün (s.a.a.) diliyle "Hüseyin hidayet meşalesi ve kurtuluş gemisidir." buyurmuştur. Hz. Hüseyin (a.s.), gerçek anlamda bir kahramanlık sembolü ve bir iman timsalidir. Onun bütün vücuduyla "Allah’a kurban" olması karşısında Hak Teala, onun sevgisini bütün müminlerin yüreğine aşılamış, iman sahibi her kalbi Hüseynî nurla coşturmuştur.

İslam ümmeti arasında İmam Hüseyin’i bilmeyen, şehitler efendisi (Seyyid’üş-Şüheda) hakkındaki hadisleri duymayan ve onun faziletlerinden bîhaber olan bir tek mümine rastlayabilmek mümkün değildir. Sünnisiyle, Şiisiyle tüm İslâmi kaynaklar, Hz. Hüseyin’in (a.s.) fazilet ve nâdide kişiliğini tasvir eden hadislerle doludur.

Hanbelî mezhebinin imamı Ahmed bin Hanbel, kendi senediyle Ebu Sabit’ten naklen Cabir’in şöyle dediğini rivayet eder:

Ali’nin küçük oğlu Hüseyin camiye girdi; Hz. Resulullah (s.a.a.) onu göstererek şöyle buyurdular:

"Cennet gençlerinin efendisini görmek isteyen, Hüseyin’e baksın."(2)

İbn-i Kesir, Tirmizi ve diğer tanınmış Ehl-i Sünnet kaynaklarında Hz. Resulullah’ın (s.a.a.);

"Hüseyin benden, ben Hüseyin’denim; Allah Teala, Hüseyin’i seveni sever. Hüseyin, resullerin temiz evlatlarındandır; o, hayrın ve saadetin öncüsü ve sancaktarıdır." buyurduğu geçer.(3)

İbn-i Hacer Askalani şöyle der: "Abdullah bin Ömer, Kâbe duvarının gölgesinde oturmuştu; o sırada Hz. Hüseyin bin Ali (a.s.) çıkageldi. Abdullah, onu görür görmez; "İşte bu insan bugün gökler ehli nezdinde yer ehlinin en sevgili insanıdır." dedi."(4)

Evet; Ali oğlu Hüseyin, o yüce kişiliği ve her insanı büyüleyen o çarpıcı karakteriyle, insanlığa gerçek bir hürriyet mücadelesinin nasıl verilmesi gerektiğini, kendisinin ve en aziz kimselerinin canı ve esareti pahasına öğrettiği için, elbette ki insanlığa örnek olacak ve zulme boyun eğmek istemeyenler, kıyamete değin onun izinde yürüyerek şeref ve kurtuluşu tadabileceklerdir.